Bracia i Siostry tego Zakonu, razem ze wszystkimi, którzy chcą służyć Panu Bogu w świętym Kościele katolickim i apostolskim, niech trwają w prawdziwej wierze i pokucie. To nawrócenie ewangeliczne chcą przeżywać w duchu modlitwy, ubóstwa i pokory. Niech się wstrzymują od wszelkiego zła i trwają do końca w dobru, gdyż sam Syn Boży nadejdzie w chwale i powie wszystkim, którzy Go poznali i wielbili, i służyli Mu w pokucie: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego i weźcie w posiadanie Królestwo przygotowane wam od założenia świata.
    Bracia i Siostry przyrzekają posłuszeństwo i szacunek Papieżowi i Kościołowi Katolickiemu. W tym samym duchu niech będą posłuszni tym, którzy są ustanowieni do posługi braterstwa. Gdziekolwiek są i w jakimkolwiek miejscu się znajdują - kierowani duchem i troskliwością - winni spotykać się z sobą i darzyć wzajemnym szacunkiem. Niech popierają jedność i więź ze wszystkimi członkami rodziny franciszkańskiej.

       Jako Antonianki od Chrystusa Króla, wpatrując się w Tego, który nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służyć (Mt 20, 28) pragniemy swoją służbą przyczyniać się do wzrostu Jego Królestwa; Królestwa pokoju i miłości, sprawiedliwości i prawdy. Sam Chrystus - Sługa Pański - objawia nam królewską godność służenia, z którą łączy się najściślej powołanie każdego człowieka.

        Maryja Niepokalanie Poczęta doznaje od nas szczególnej czci. Pragniemy naśladować Jej fiat; od pokornej Służebnicy Pańskiej uczyć się uwielbienia Boga za Jego wielkie dary i swym życiem pokazywać, że służyć - znaczy królować. Jesteśmy poświęcone uroczyście Jej Sercu. Dla wyrażenia naszego oddania Maryi, każda z nas otrzymuje imię Maria - jako część naszego zakonnego imienia.   

       Realizując swoje powołanie w duchu św. Franciszka z Asyżu - naszego Serafickiego Ojca, chcemy naśladować Chrystusa ubogiego i pokornego, starając się żyć Ewangelią w prostocie, radości i pokoju. 

Św. Antoni jest patronem Zgromadzenia, szczególnie czczonym przez naszego Założyciela. Uczy on nas umiłowania Pisma Świętego oraz wierności ideałom franciszkańskim. Wskazuje jak z radością odpowiadać na Boże plany, poświęcając im się całkowicie i wielkodusznie.

        Godło nasze przedstawia św. Antoniego z Dzieciątkiem Jezus i lilią. Święty w prawej dłoni trzyma chleb, a lewą podtrzymuje Dzieciątko siedzące na Księdze. Bliskość Dzieciątka przy sercu świętego wyraża miłość i poświęcenie się sióstr Chrystusowi - Królowi ludzkich serc. Ma również pomóc dostrzec Boże życie w każdym istnieniu ludzkim. Chleb jest symbolem życia - daru Bożego, który pragniemy zachować poprzez realizowanie dzieła troski o nie narodzonych. Tak przedstawione godło ma przypominać, że św. Antoni jest także patronem matek oczekujących dziecka.   

        Wzorem św. Franciszka i bł. O. Anastazego Pankiewicza przyjmujemy spotkanych ludzi jako siostry i braci - dzieci jednego Boga - Ojca.    Czcimy św. Elżbietę z Turyngii jako patronkę III Zakonu Franciszkańskiego i św. Józefa jako naszego opiekuna, modląc się do Niego w naszych potrzebach duchowych i materialnych.    Wtorek, dzień poświęcony św. Antoniemu z Padwy jest u nas dniem szczególnej modlitwy za życie. Uroczyście również obchodzimy Dzień Świętości Życia - Uroczystość Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny 25 marca.